Vandaag ging het al een stuk beter op het werk. Ik legde de kindjes het spelletje 1 2 3 piano uit en ze waren er allemaal helemaal weg van! Dat maakte me wel blij. Wat me maandag nog onmogelijk leek, is me vandaag al gelukt, nl.: het spelen van een heel eenvoudig spelletje :)!
Thuisgekomen namen we een douchke en aten we lekkere rijst. Ik schreef wat in mijn dagboek en om 15u gingen we Nieneke halen. Ze kwam ons een bezoekje brengen. We spraken af aan een groot rond punt waar het best wel gevaarlijk is (op de weg). Midden op het rond punt brak natuurlijk mijn fietsketting in 2!! Ik moest al rennend met mijn fiets verder om niet omvergereden te worden. Niet zo'n leuke ervaring!
Gelukkig was er vlakbij een fietsenmaker, allé wat je een fietsenmaker kan noemen: een mannetje langs de straat met 1 kistje naast hem. Hij slaagde er wel in om mijn fiets te maken, en dit zelfs voor 30 cent :).
Toen we weer thuis waren toonde we Nieneke onze woonst en babbelden wat. Haar werk is ook niet alleen rooskleurig. Ze studeert geneeskunde en werkt hier in het ziekenhuis. Helaas zijn de mensen erg onvriendelijk tegen haar en is er niemand die haar wil begeleiden om wat bij te leren. Het is me allang duidelijk geworden dat even vrijwilligerswerk gaan doen echt niet zo eenvoudig is.
We kregen van onze 'mama' heerlijke zoete aardappelen. Dat deed echt wel deugd na twee weken rijst en droog stokbrood. Ze nam ons mee naar een vriendin van haar in de straat die voor ons kledij op maat kon maken. Ik liet me voor ongeveer vijf euro een broek op maat maken :) met een schoon motiefke, dat kan je ook zelf kiezen! Geïnteresseerden laten het me maar weten :)
's Avonds gingen we nog even naar een internetcaféke. Het was echt superfijn om al die lieve mailtjes te lezen :)
Toen we tegen 19u30 terugkeerden naar huis was het pikdonker. Echt niet zo eenvoudig in Afrikaanse straatjes :)
Ik nam nog een fris douchke en ging slapen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten