Ik stond op en was blij omdat ik wist dat ik naar een ander gezin mocht gaan! Ik douchte me weer met een emmer, terwijl zij dat deden in hun douchekamer. De moeder was naar de mis, de dochters waren weg en ik was alleen met de meid en de baby. Het was donker in huis en kon niet weg omdat ik dacht dat Raphael me elk moment kon komen halen. Helaas duurde het langer dan gedacht. Ik telde de uren af en om 18.00u kwam Raphael. Hij vertelde het de moeder en ze zag er niet echt blij uit (ze ziet er nooit blij uit). Raphael zei me dat ik me nog even persoonlijk moest veronschuldigen en zeggen dat het niet aan haar lag. Dat vond ik redelijk stom wat het lag toch wel deels aan haar! Ze is echt een onvriendelijk mens .Ik begrijp niet dat zo iemand directrice is van een weeshuis.
Om 20u. kwam Raphael terug om me definitief op te pikken. Ik was mega blij! Helaas kregen we nog een platte band onderweg, maar uiteindelijk zijn we er toch geraakt.
De mensen van mijn nieuw gezin zijn zoooveeel vriendelijker! Er is een mama, een papa, 2 dochtertjes van 4 en 8 en een zoontje van 10. Er is ook een nichtje en een meid (die wel goed behandeld wordt). Ik was zo opgelucht. Anne woont hier ook, dat is echt fijn. We aten rijst en gingen vroeg slapen want maandag begon onze eerste werkdag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten