vrijdag 17 juli 2009

Dag 4

Ik stond op, nam een koude douche en als ontbijt at ik weer een stukje stokbrood met water. De Franse les was echt moeilijk :) Het was op zich niet echt moeilijk, maar het wordt moeilijk omdat de uitleg ook altijd in het Burkinabees Frans is.
Normaal gingen we vandaag kijken naar de heilige krokodillen, maar de taxichauffeur had geen zin meer om nog te rijden dus ging dat niet door :). In de plaats mochten Nieneke en ik een wondeling maken doorheen de echte armere buurten. Een oudere man van hier gidste ons. Het was echt heel fijn om te doen. Hij heeft in deze buurten zelf een schooltje opgericht. We gingen ernaar kijken en ik vond het echt heel knap. Hij was er zelf ook heel trots op, dat was fijn om te zien. Helaas is het nu vakantie en waren er geen kindjes aanwezig. De arme buurten leken me niet zo verschillend van de rest van Ouagadougou. Het verschil is alleen dat zij geen elektriciteit hebben en de andere buurten wel. De mensen waren nog steeds even vriendelijk. Ze zijn ook heel trots als je naar hun huis komt kijken. Als ik mijn fototoestel neem vliegen er direct 15 kindjes voor om op de foto te mogen staan. Dat is echt schattig. Alleen oudere mensen staan niet altijd graag op de foto. We gingen ook wat drinken in een cafétje langs de straat. We kregen er bier uit een ton en dronken uit een ronde bol. Het bier was best wel lekker!
We gingen die dag 2 maal kijken naar een internetcafé maar helaas was er de hele dag geen stroom in Burkina Faso. Dat is best wel grappig.
's Avonds aten we TO, het lokale gerecht van hier. Ik hoopte echt dat het lekker zou zijn want waarschijnlijk ga ik het nog veel mogen eten... maar helaas smaakte het echt naar niets. Ik weet niet wat het was, geen deeg, geen rijst, geen pasta, echt een smaakloze bal eten.
Toen ik 's avonds ging slapen ondervond ik nog enkele problemen met mijn kamerdeur. Ik moet door een donkere gang om naar mijn kamer te gaan en ben altijd blij als ik binnen ben. Helaas kreeg ik dit keer mijn deur niet meer open :). Na een tijdje hoorde Anne het en ze kwam me helpen. Ook zij kreeg de deur niet open. We gingen de mensen van de herberg halen en ze kregen de deur uiteindelijk open en 'maakten' mijn deur door er sigarettenpeuken tussen te steken :). Ik dacht ohnee dat krijg ik morgenvroeg nooit meer open en ging slapen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten