Vrijdagochtend, Anne was ziek en kon niet gaan werken. Ik ben trouwens de enige vrijwilliger die nog steeds niet ziek is geweest. De meeste hebben al drie weken diarree en moeten overgeven. Volgens mij ben ik eraan ontsnapt door het choleramiddel dat ik voor mijn vertrek heb ingenomen. De andere vrijwilligers hadden hier nog nooit van gehoord. Dit is dus een grote tip aan andere Afrika-reizigers: neem een cholera-middel in.
Ik nam kleurboeken mee naar het werk en dat maakte iedereen weer wild gelukkig. De andere begeleidster werd bijna gek toen ze zag dat ik de kleurblaadjes uit het boek scheurde. Ze wou het boek in de kast leggen als 'mooi speelgoed' om nooit te gebruiken. Daar zie ik het nut nog steeds niet echt van in...
Ik gaf de kindjes de kleurtjes en ze wouden er allemaal meer en ze wouden toevallig ook steeds de kleurtjes van hun buurtjes. Het was dus weer een heel tafereel voor iedereen vredig zat te kleuren... als dat al ooit gebeurde :).
Ze vinden het ook heel plezierig om elkaars tekeningen door te scheuren. Degene wiens tekening wordt kapotgescheurd heeft het recht om de 'dader' met een tak te slaan en te schoppen. Het is best uitputtend om hier te werken... Soms wordt het me allemaal wat teveel...
Ik vertrok al om 12u want in de namiddag vertrokken we op weekendtrip naar Po, een klein stadje in het Zuiden. Anne, Nieneke, Miriam en ik sloegen een voorraat broodjes in in de Marina-market en waren helemaal klaar voor het vertrek.
Om 18u vertrok de bus... Om 20u zouden we aankomen... Helaas kregen we onderweg platte band door de vele gaten in de weg en werden de twee uur rijden al snel vier uur rijden. Al bij al was het een gezellige tocht :).
Aangekomen in Po werden we onverwacht opgewacht door de zus van de Burkinabese moeder van Nieneke. We moesten haar volgen en ze bracht ons naar een hotelletje. Een beetje raar omdat we hier totaal niet van wisten, maar best wel handig.
Een lokale gids had ons meteeen al opgemerkt en zal ons morgen begeleiden om de mooie dorpjes te bezoeken...
Anne en ik sliepen samen en tot onze grootste verbazing hadden we TV op de kamer, welliswaar met enkel 1 post maarja :).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten