Dag 28

We stonden vroeg op en kregen voor een euro een heerlijk ontbijtje met omelette. Om 8u kwam de gids ons halen om met de auto naar de dorpjes te gaan. Helaas had hij nog een chauffeur bij zich waardoor wij met vier op de achterbank moesten. Dat is geen lolletje in een klein auto'tje waar het 40 graden heet is.
In de voormiddag bewandelden we een berg (deze had ik niet meteen verwacht in Burkina Faso, maar ze was ook maar 500 meter hoog). Het was enorm heet en het zweet sijpelde van me af. Het uitzicht daarentegen was prachtig. Het was zalig om op de berg te liggen, nu eindelijk volledig verwijderd van de massa mensen!
De berg wordt bewoond door een Boa, een niet zo geruststellende gedachte :).
Na de berg reden we verder naar het dorpje Tangasogo, het was wonderbaarlijk. De mensen wonen er in hutten/huisjes van ongeveer twee vierkante meter groot. Onze gids vertelde ons heel veel over de geschiedenis van dit gebied en ik kon het haast niet geloven. Er waren vroeger drie soorten huisjes waarvan 1 voor grootmoeder en meisjes tot 18 jaar oud. De grootmoeder moest de meisjes opleiden tot geschiktje echtgenoten. Deze taak werd heel strikt genomen want een meisje mocht, voor haar 18e, de hut nog nooit verlaten hebben. Het was er bijna pikdonker en je kon er bijna niet in rechtstaan. De woonst bestond uit twee hutten, 1 voor te koken en 1 voor te leven, in totaal ongeveer 6 vierkante meter groot en snikheet. Na tien minuten werd ik gek en wou niets anders dan licht en frisse lucht.
Stel je voor als je daar 18 jaar van je leven moet doorbrengen, om dan opeens aan een man gegeven te worden, terwijl je er nog nooit in je leven één hebt gezien. Dit alles is nog maar afgeschaft sinds 1985... echt erg!

Hierna reden we door naar Tiebélé, waar we wat aten. We moesten ook het eten betalen van de gids, dat is hier zo de gewoonte. Wel een beetje vreemd vind ik...
Het was ongeveer 16u en we waren allemaal heel moe. We keerden terug naar het hotel en aten 's avonds een Overheerlijke spaghetti :).
Iets later stond de zus van de Burkinabese moeder van Nieneke weer voor de deur. Ze nodigde ons uit om te gaan dansen, om 'Po by night' te leren kennen :). We waren allemaal moe en hadden hier niet zoveel zin in, maar nee zeggen is ook zo stom. We gingen dan maar mee en uiteindelijk bleek dat zij niet meeging maar gewoon een vriend van haar... weer een beetje raar!
We gingen naar een dansbar waar de muziek mega-luid stond en waar tenslotte niemand danste. We waren zo moe dat we na een uurtje eigelijk gewoon wouden gaan slapen, maar dat is moeilijk als je met de auto bent van een man die je niet kent en die het natuurlijk super vindt om met vier blanke meisjes gezien te worden. Na 2.5 uur bracht hij ons dan uiteindelijk toch naar huis, wat een opluchting!